تدوین الگوی ارتباطی زوجین بر مبنای آموزه های اسلام و مقایسه تأثیر مداخله مبتنی بر آن با مداخله مبتنی بر الگوی مهارت ارتباطی، بر سازگاری و صمیمیت زوجین وابسته به بنیاد شهید استان کرمانشاه

چکیده هدف: هدف این پژوهش تدوین الگوی ارتباطی زوجین بر مبنای آموزه های اسلام و مقایسه تأثیر مداخله مبتنی بر آن با مداخله مبتنی بر الگوی مهارت ارتباطی، بر سازگاری و صمیمیت زوجین وابسته به بنیاد شهید استان کرمانشاه بود. روش پژوهش در بخش اول پژوهش به صورت کیفی تحلیل محتوا و در بخش دوم پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه: اعضای نمونه این پژوهش 45 زوج داوطلب بودند که در سه گروه آزمایش الگوی ارتباطی زوجین (cc)(15 زوج) و گروه آزمایش الگوی ارتباطی اسلامی (15 زوج) و گواه (15 زوج) به صورت تصادفی جایگزین شدند. متغیرهای مستقل غنی سازی روابط زناشویی (8 جلسه) و الگوی ارتباط اسلامی (8 جلسه) بود که در گروه های آزمایش انجام شد و در گروه گواه مداخله ای انجام نشد. ابزار: پرسشنامه ی سازگاری و صمیمیت زناشویی بود. فرضیه ی پژوهش این بود که آموزش الگوی مهارت های ارتباطی زوجین و الگوی ارتباطی زوجین بر مبنای آموزه های اسلامی بر سازگاری و صمیمت زناشویی در زوجین وابسته به بنیاد شهید استان کرمانشاه موثر بوده است. روش آماری تحلیل کواریانس برای ارزیابی نتایج استفاده شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش الگوی مهارت های ارتباطی زوجین (000/0>p) و الگوی ارتباطی زوجین بر مبنای آموزه های اسلامی (001/0>p)،بر سازگاری و صمیمت زناشویی تاثیر معنا داری داشته اند و براساس جدول بونفرنی میان دو متغیر تفاوت معنا داری وجود داشت. کلید واژه ها: الگوی ارتباط زوجین بر مبنای آموزه های اسلام، مدل مهارت ارتباطی، سازگاری زوجین، صمیمیت زوجین